[spa] Las β-lactamasas, enzimas que hidrolizan los antibióticos β-lactámicos, siguen siendo la
mayor amenaza para el uso de estos fármacos. La enzima β-lactamasa de clase C, AmpC,
en Pseudomonas aeruginosa induce a resistencia a los β-lactámicos, provocando un grave
problema de salud pública en pacientes inmunodeprimidos. Conocer las vías de
señalización que inducen a la resistencia en Pseudomonas aeruginosa y el efecto que
tienen distintos antibióticos en cepas salvajes PAO1 a diferentes tiempos, nos ayuda a
dilucidar las terapias más adecuadas frente a este patógeno nosocomial in vitro. Para llevar
a cabo este estudio, se realizaron comparaciones de cultivos control frente a cultivos de
PAO1 en presencia de distintos antibióticos, midiendo la capacidad de hidrólisis que tiene
AmpC para la nitrocefina a 482 nm. De esta manera, se obtuvieron datos de actividad
específica de AmpC en cuatro tiempos distintos (0, 30, 90 y 180 minutos). La actividad de
AmpC en comparación con el cultivo control se vió incrementada en presencia de
carbapenémicos como imipenem, meropenem y doripenem, pencilinas como piperacilina y
mecillinam y cefalosporina cefoxitina.
[cat] Les β-lactamases, enzims que hidrolitzen els antibiòtics β-lactámics, continuen sent la major
amenaça per a l'ús d'aquests fàrmacs. L'enzim β-lactamasa de classe C, AmpC, en
Pseudomonas aeruginosa indueix a resistència als β-lactámics, provocant un greu problema
de salut pública en pacients immunodeprimits. Conèixer les vies de senyalització que
indueixen a la resistència en Pseudomonas aeruginosa i l'efecte que tenen diferents
antibiòtics en soques salvatges PAO1 a diferents temps, ens ajuda a dilucidar les teràpies
més adequades enfront d'aquest patogen nosocomial in vitro. Per a dur a terme aquest
estudi, es van realitzar comparacions de cultius control enfront de cultius de PAO1 en
presència de diferents antibiòtics, mesurant la capacitat d'hidròlisi que té AmpC per a la
nitrocefina a 482 nm. D'aquesta manera, es van obtenir dades d'activitat específica de AmpC
en quatre temps diferents (0, 30, 90 i 180 minuts). L'activitat de AmpC en comparació amb el
cultiu control es va veure incrementada en presencia de carbapenémics com imipenem,
meropenem i doripenem, pencilines com piperacilina i mecillinam i cefalosporina cefoxitina.
[eng] Beta-lactamases, enzymes that hydrolyze beta-lactam antibiotics, continue to pose the
greatest threat to the use of these drugs. The class C beta-lactamase enzyme, AmpC, in
Pseudomonas aeruginosa, induces resistance to beta-lactam antibiotics, causing a serious
public health problem in immunocompromised patients. Understanding the signaling
pathways that lead to resistance in Pseudomonas aeruginosa and the effect of different
antibiotics on wild-type PAO1 strains at different times helps us elucidate the most
appropriate therapies against this nosocomial pathogen in vitro. To carry out this study,
comparisons were made between control cultures and PAO1 cultures in the presence of
different antibiotics, measuring the hydrolytic capacity of AmpC for nitrocefin at 482 nm. In
this way, data on the specific activity of AmpC at four different times (0, 30, 90, and 180
minutes) were obtained. The activity of AmpC compared to the control culture was increased
in the presence of carbapenems such as imipenem, meropenem, and doripenem, penicillins
like piperacillin and mecillinam, and the cephalosporin cefoxitin.